Dünyada savaş varken, millet ölüyorken, sen sevişebiliyor ve hatta üreyebiliyorsun.
Millet açlıktan ölürken, sen yemeğini söyleyip, tabağında kalanı ne olacak, açlar var dur aq diye düşünmüyorsun.
Engelli olan birisi, misal yerinden kalkamazken, sen uflayıp, puflayıp, yatağından, koltuğundan, kıçını istemsiz de olsa kaldırabiliyorsun.
Arkanda kalan onca yakınını, akadaşını,yaşamı ve ölümü bırakıp gülüp, gerçek kahkahalar atabiliyorsun.
Neyse fazla uzatmayayım bu türevler çoğaltılır elbet. Ama sakın yanlış anlama burada sana bir ithamda bulunmuyorum.Bu her birimiz için güzel birşeyin dış görünümü. Burada asıl güzel olan unutuyor olabilmemiz. Tamam sövüyor olabilirsiniz ama az sövün lan.
0 yorum:
Yorum Gönder